ม้าเสพนาง เนื้อผงพรายอาถรรพ์ พระมหาวารินทร์ วัดสันต้นหมื้อ

ม้าเสพนาง เนื้อผงพรายอาถรรพ์ พระมหาวารินทร์ วัดสันต้นหมื้อ

ม้าเสพนางรุ่นนี้สร้างจากมวลสารอาถรรพ์สุดเฮี้ยน ต่างๆมากมาย ที่ท่านอาจารย์ได้เสาะแสวงหาและรวบรวมไว้มานานหลายปี ด้านหลังฝังชิ้นกระดูกตายวันเสาร์เผาวันอังคาร ตะปูตอกฝาโลง และ ตะกรุดเงิน ผสมผงมวลสารต่างๆ ภายในวัด กดพิมพ์ในป่าช้า ตามฤกษ์ยาม ที่กำหนดไว้ตามแบบโบราณทุกขั้นตอน ปลุกเสกเดี่ยวด้วยสุดยอดวิชาม้าเสพนาง ตามตำราที่ท่านได้เล่าเรียนมา อย่างเข้มขลังเป็นเวลานานจึงออกให้บูชา มีประสบการณ์มากมายด้านเสน่ห์หาเมตตาในหมู่ลูกศิษย์จนหมดจากวัดอย่างรวดเร็ว

ประวัติม้าเสพนาง

ตามตำนานเล่าว่า มีครอบครัวหนึ่งมีลูกสาวเลี้ยงม้าตัวผู้อยู่หนึ่งตัว มีลักษณะงามยิ่งนัก หญิงสาวดูแลม้าทุกวัน อาชาหนุ่ม จึงเกิดความรักใคร่ต่อม้าหนุ่ม ต่อมาได้เสพกามกันพ่อทราบเรื่องนี้เข้าจึงโกรธและอับอายมากถึงกับฆ่าม้าตัวนั้นตาย หญิงสาวกลั้นใจตายตามม้าตัวนั้นไป ดังนั้นม้าเสพนางเป็นวิชาที่ใช้ในเรื่องตัณหากามารมณ์อย่างรุนแรง ผู้ที่จะใช้ควรใช้อย่างมีศีลธรรม

ดังนั้นม้าเสพนางจึงเป็นเครื่องรางที่ให้ผลทางด้าน ราคะ ตัณหากามารมณ์รุนแรง เหมาะสำหรับผู้ที่ต้องการเสน่ห์แบบถึงอกถึงใจ ใช้ในงานกลางคืน งานติดต่อเจรจา งานค้าขายธุรกิจล้วนแต่ประสบความสำเร็จดีเยี่ยม

พุทธคุณม้าเสพนาง

ใครมีไว้บูชา หญิงเห็นหญิงรัก ชายเห็นชายรัก มีเสน่ห์แก่ผู้พบเห็น เกิดเมตตารักใคร่ จะโดเด่นในเรื่องเมตตามหาเสน่ห์ สมหวังในเรื่องความรัก ชีวิตครอบครัวมีความสุข ความเจริญ เดินทางไปแห่งหนตำบลใด จะมีคนให้ความอนุเคราะห์อุ้มชู ไม่อดอยากยากไร้ มีคนอยากพูดคุย อยากรู้จักด้วย มีเสน่ห์ดีนักแลฯ